کپسول آتش نشانی، عموما به شکل مخزنی است استوانه ای شکل که داخل آن با مواد مخصوصی تحت فشار پر شده است و در هنگام حریق به ما کمک می کند تا از گسترش آتش سوزی جلوگیری شود. با توجه به این که هر نوعی از حریق با هم متفاوت است، نحوه ی برخورد با آن هم متفاوت است و خیلی به نوع آتش بستگی دارد. به همین دلیل در طول زمان های مختلف کپسول های آتش نشانی متفاوتی به وجود آمده است.
عناوین اصلی این مطلب
انواع کپسول آتش نشانی
همان طور که در بالا توضیح دادیم کپسول ها آتش نشانی متفاوتی طی زمان های مختلفی بوجود آمده است، حال این سوال پیش می آید که کدام مناسب تر است در ادامه انواع و کاربرد هر کدام را به صورت متخصر توضیح می دهیم
کپسول آتش نشانی co2
کاربرد این نوع کپسول عموما در فضاهای سر بسته است و بیشتر هم برای آتش سوزی هایی که از طریق تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی به وجود می آید استفاده می شود. زیرا منتقل کننده الکتریسیته نیست و پس از اتمام حریق اثر خاصی روی این نوع تجهیزات باقی نمی گذارد. تا جایی که مقدور است، تز استفاده کردن این نوع کپسول در محیط باز خودداری کرده زیرا، باعث پراکندگی گاز و کم شدن اثر بخشی آن روی کاهش حریق می شود.
قدرت پرتاب این نوع کپسول بین 2 تا 4 متر است، و به همین دلیل باید تا حدودی به حریق نزدیک بود. کمترین زمان تخلیه آن 16 ثانیه است . و در صورتی که کمتر از 10 درصد آن استفاده شود می توان دوباره از آن استفاده کرد.
کپسول آتش نشانی آبی (آب و گاز)
برای تامین فشار این نوع از کپسول ها از گاز co2 که در داخل یک کارتریج است استفاده می شود. این نوع از کپسول ها عموما غیر قابل کنترل است، یعنی اگر شما یک بار از آن استفاده کنید و گاز از کارتریج آن خارج شود، امکان استفاده دوباره از آن وجود ندارد. کمترین زمام تخلیه ی آن حدودا 60 ثانیه است و عموما برای کنترل آتش لوازمی مانند؛ چوب، کارتن، مبلمان، فرش و… استفاده می شود.
کپسول آتش نشانی پودری (پودر و گاز)
از این نوع کپسول عموما برای هر نوع از آتش سوزی استفاده می شود. ولی موثرترین کاربرد آن برای خاموش کردن آتش سوزی مایعات و فلزات است. و تفاوت عمده ی این نوع کپسول، نوع پودری است که در آن استفاده می شود. بسیار مناسب است برای آتش سوزی هایی با وسعت زیاد، مایعات اشتعال زا، منشا الکتریکی و گازهای استغال زا.
کپسول آتش نشانی فوم
کپسول فوم عموما با نواری خردلی به دور آن برای کنترل آتش سوزی مایعات استفاده می شود. فوم هم مانند آب بر روی برخی تجهیزات برقی، کاغذی اثری نامطلوب دارد و نباید از آن استفاده کرد. کربرد این نوع کپسول به نسبت کم تر از سایر کپسول ها است، اما بهترین سیستم اطفا حریق برای مایعات قابل اشتعال می باشد. این نوع فوم به سرعت سطح روی مایع را می پوشاند و با جلوگیری از رسیدن اکسیژن مانع گسترش حریق می شود.
کپسول آتش نشانی بیوورسال
این نوع کپسول برای اطفا حریق جامدات، مایعات قابل اشتعال مانند؛ کاغذ، پارچه، پلاستیک، چوب، روغن ها، گازوئیل و تینر می باشد و همچنین دارای ویژگی های بسیار زیادی مانند؛ عدم خورندگی، عدم بازگشت شعله، سازگتز با محیط زیست، توانایی بالا در خاموش کردن حریق های وسیع، غیر فعال کردن هر 4 عامل اصلی انتقال آتش سوزی (اکسیژن – حرارت – سوخت – زنجیره آتش)
رنگ کپسول های آتش نشانی
کپسول های آتش نشانی در گذشته عموما با رنگ های مختلفی نشان داده میشد. تا مصرف کنندگان بتوانند به سرعت از کپسول مناسب استفاده کنند. مثلا کپسول هایی که مواد داخل آن ها آب بود به رنگ قرمز، کپسول هایی با محتوای سی او دو به رنگ سیاه، کپسول هایی حاوی پودر به رنگ آبی و بیوورسال هم به رنگ سبز نیز بوده است. اما در ایران عموما اکثر کپسول ها قرمز رنگ بوده و فقط نوار روی بدنه آن ها بر اساس نوع کپسول متفاوت بوده است.
اجزای کپسول آتش نشانی
عمدتا کپسول های آتش نشانی دارای اجزای زیر است
- یک بدنه ی استوانه ای شکل که درون آن بسته به نوع کپسول، پودر، آب و یا گاز سی او دو تحت فشار وجود دارد.
- پین که به صورت یک سوزن بین اهرم و دسته ی کپسول قرار دارد تا از پلمپ جدا نشود و محتویات داخل سیلندر تخلیه نشود.
- اهرم یا ضامن که با فشار دادن آن بعد از بیرون کشیدن پین باعث خارج شدن محتویات سیلندر می شود.
- شیلنگ که باعث هدایت دقیق مواد و افزایش سرعت مواد داخل کپسول روی حریق می شود و در کپسول دارای سی او دو هم مانند شیپور است.
دسته بندی انواع آتش
- کلاس a : مواد جامد که پایه ی آن ها کربن است و مواد قابل احتراقی مانند کاغذ، چوب و منسوجات…
- کلاس b : مایعات قابل آتش سوزی مانند پارافین، دیزل یا روغن و بنزین
- کلاس c : گازها ی قابل تحریق مانند بوتان، متان و یا پروپان
- کلاس d : فلزات مانند آلمینیوم، منیزیم و لیتیوم
در این مطلب سعی شد تا کمی اطلاعات درباره انواع کپسول ها و اجزای آن ها به شما منتقل شود. امیدواریم مفید بوده باشد.