پوشش ضد حریق چیست ؟

پوشش ضد حریق (فایرپروف) برای المان های فلزی که ممکن است دچار خطر آتش سوزی شوند بسیار ضروری می باشد و از جمله ملزوماتی که در آتش سوزی المان های فلزی (ساختمان ها ˓ موتور خانه ها ˓ نیروگاه ها وغیره ) باید انجام شود، برای اینکه سرعت پیشرفت آتش گرفته شود. بهترین روش استفاده از پوشش ضدحریق است و قبل از اینکه دمای بالای آتش به مقاطع منتقل شود و باعث ذوب شدن المان های فلزی و سپس تخریب آن ها شود ˓ یک زمان اضافه برای نیروهای امدادی به وجود بیاید که بتوانند با تمرکز و دقت بیشتر آتش را مهار کنند که شرکت آذر ایستا بنا توانسته در ضمینه اجرا پوشش ضدحریق کمک بسزایی انجام دهد.

عملکرد پوشش ضد حریق

نحوه عملکرد پوشش‌‌های ضد حریق پایه سیمانی و مصالح بنایی به این گونه است که یک لایه محافظ ضخیم در برابر آتش تشکیل‌ داده و از نفوذ آتش به سطح مقاطع فولادی جلوگیری می نمایند و  پوشش‌‌های متورم شونده (رنگ های ضدحریق) در مواجه با حرارت یک لایه زغالی یا نیم‌سوز را به وجود می آورند و این لایه با گذشت زمان رشد‌ می‌کند و با بیشتر شدن حجم و کم شدن چگالی‌ ˓ انتقال حرارت به  سطح مقاطع فولادی با تأخیر همراه می شود. اجرای پوشش ضد حریق تنها باید توسط شرکت هایی که طبق استاندارد های سازمان آتش نشانی فعالیت میکنند و نیروهای متخصص انجام شود چون یک امر مهم و ایمنی برای حفاظت از جان و مال انسان هاست.

مصالح ضدحریق حفاظت از مقاطع فولادی در مقابل آتش

مصالح متفاوتی برای محافظت از مقاطع فولادی استفاده می شود . از جمله مصالح ، مصالح بنایی و پلاستر است که برای یک قرن به عنوان پوشش ضد حریق بر روی المان های اسکلت فلزی در برابر آتش  استفاده می شوند . در حال حاضر در حالت عادی از بورد گچی، پوشش های ضدحریق پاششی (Spray) و مصالح محافظت کننده (SFRM) ، پوشش‌های منبسط شونده، مصالح معدنی فیبر دار به عنوان پوشش ضد حریق محافظ در برابر آتش سازه اسکلت فولادی استفاده می‌شود. روش های فعال حفاظت در برابر حریق از تجهیزات ویژه ای جهت اعلام و اطفاء حریق استفاده می شود (مثل کپسول های اطفاء حریق اسپرینلر شیرهای آتش نشانی و غیره) که این تجهیزات همواره نیازمند شارژ و کنترل کیفیت و بازرسی مداوم هستند. اما پوشش های ضد حریق فقط یک مرتبه اجرا می‌گردد. طراحی پوشش های ضدحریق با استفاده از آئین‌نامه‌های بین‌المللی مانند IBC ،UBC،NFPA صورت گرفته و مناسب ترین زمان جهت اجرای سیستم‌های پوشش ضدحریق بعد از اتمام نصب اسکلت فلزی می‌باشد و همچنین این سیستم ها از نظر اجرا به دو روش دسته ‌بندی می‌گردند که شامل روش پاشش مصالح پوشش های ضد حریق (Spray-applied Fire Resistive Material) (SFRM) و روش اجرای پوشش‌ ضد حریق خشک می‌باشد که این پوشش‌ ضد حریق خشک شامل پنلها، بردها و غیره می‌باشد. روش های پاششی، پوشش ضد حریق پایه سیمانی، پایه گچی رنگهای ضدحریق و پوشش‌های ضد حریق منبسط شونده می‌باشند.

پوشش ضدحریق معدنی

اکثر SFRM ها چه از فیبر معدنی و چه از مصالح سیمانی تشکیل شده باشند برای محافظت و پوشش ضد حریق مقاطع اسکلت فلزی در مقابل حرارت استفاده می شوند. مصالح معدنی سیمانی به سه دسته با دانسیته کم، متوسط و زیاد تقسیم می شود اما مصالح دارای دانسیته کم، بیشتر استفاده می شود و معمولا یک چسب گچی دارد. مصالح با دانسیته متوسط و زیاد کمتر استفاده می شوند که معمولا از چسب سیمانی پورتلند استفاده می کنند.

طرح اختلاط مواد معدنی شامل چسب پرایمر و آب می شود . مصالح ضد حریق معدنی با اختلاط خشک اسپری می شود . به این گونه که آب به مواد در زمان پاشش بر روی مقاطع فولادی اسکلت اضافه می شود. پوشش های معدنی، وزن سبکی دارد. غیر قابل اشتعال است و رسانای ضعیف گرماست و در کل پوشش های ضد حریق مقاطع اسکلت فلزی مناسب تر از سایر پوشش های ضد حریق محسوب می شود.

تأمین مقاومت پوشش ضد حریق سازه های فلزی

برای تأمین مقاومت لازم در برابر آتش در ساختمان، باید دو مورد زیر در طراحی و اجرای ساختمان مورد توجه و رعایت قرار گیرد

1. باید از مصالح نازککاری مناسب با خطر کم یا قابل قبول از نظر گسترش آتش‌سوزی برای پوشش ضد حریق سازه اسکلت فلزی استفاده شود. تامین مقاومت پوشش ضد حریق سازه های فلزی به ارتفاع ساختمان، کاربری آن و نوع فضاها بستگی دارد. به عنوان مثال، مصالح نازک کاری راه‌ های خروج و پله‌ های سازه اسکلت فلزی باید حتماً از نوع ایمن باشد، اما سخت‌گیری برای مصالح نازک کاری اتاق‌ها کمتر است. مصالح خطرناک (مانند فوم‌های پلاستیکی) هیچ‌گاه نباید بدون پوشش محافظ به عنوان پوشش در سازه های فلزی استفاده شوند.
2. مقاومت اجزای سازه‌ و جدا کننده‌ ها در برابر آتش باید براساس مقررات و متناسب با ارتفاع و کاربری ساختمان ( فضاها) تأمین شود. معمولاً برای اجزای سازه ‌ای ساختمان به مقاومت ۱ یا ۲ ساعت در برابر آتش نیاز است (البته می‌تواند بسته به مورد کمتر یا بیشتر نیز باشد).

بنابر توضیحات فوق برای حفظ سازه فولادی در برابر آتش باید از پوشش‌های ضد حریق سازه های فلزی استفاده شود. برای این منظور تا سال‌ها از دور بندی فولاد به وسیله مصالح سنگین مانند آجر و بتن برای ایجاد پوشش ضد حریق اسکلت فلزی استفاده می‌شد ولی در دهه‌های اخیر، مصالح پوششی سبک با مقاومت مناسب در برابر آتش، برا ی پوشش ضد حریق اسکلت فلزی ‌رواج یافته است. استفاده از پوشش‌های سبک می‌تواند به سبک شدن سازه، افزایش سرعت اجرا و نهایتاً کاهش هزینه‌های ساخت کمک می کند.

کاربرد پوشش های ضد حریق

در دنیای امروز ایمنی در کارگاه های ساختمانی یکی از حرف های اول را می زند. قطعا یکی از بزرگترین ترس های بشر به دام افتادن، سوختن و مرگ در آتش باشد. از طرف دیگر حریق یکی از رایج ترین پدیده های خانمان سوز می باشد که از دیر باز دامن گیر بشر بوده است و خسارت های مادی و معنوی جبران ناپذیری را بر جای می گذارد و از همان آغاز بشر با آن به مقابله پرداخته است پوشش های ضد حریق را میتوان یکی از راه های اساسی مقابله با حریق برشمرد که با تبدیل زمان سوختن چند ثانیه به چند ساعتی کمک شایانی به اطفاء حریق و ایجاد موقعیت فرار، درنتیجه کاهش خسارات مادی و معنوی می نماید. پوشش های ضد حریق برای محافظت سازه فولادی در برابر آتش و افزایش زمان برای به کارگیری نیروهای امدادی برای مهار آتش می باشد و انواع مختفی از جمله مصاح معدنی و مصالح بنایی و رنگ های ضد حریق دارد.